Zeeuws meisje gooit het roer om…

In sneltreinvaart rennen we weer aan elkaar voorbij. Daar waar in december de tijd letterlijk lijkt te vertragen en de romantiek en verdraagzaamheid merkbaar in de lucht hangt, spat deze zeepbel om 00.00 uur uiteen als de klok een nieuw jaar inluidt.

Iedereen heeft haast en lijkt zichzelf letterlijk te verliezen in zijn of haar eigen leven, zonder tijd te hebben om te evalueren of dit leven nu eigenlijk goed of minder goed is.

Pas als de bom barst, staan we verschrikt stil en kijken we als zombies om ons heen naar de puinhoop die we van ons eigen leven gemaakt hebben. Alsof we ineens ontwaken uit een prachtige droom en belanden in de nachtmerrie die “ons leven” heet.

Ineens is je huwelijk in duigen gevallen. Je zag het eerlijk gezegd wel al een beetje aankomen, maar duwde je onderbuikgevoel steevast in de koelkast. En ineens is daar een enorme burn-out. Je kunt niet meer, hoe graag je ook wil…

Alles is er ineens voor je idee. Dit komt zuiver en alleen omdat we niet meer weten hoe we naar onszelf moeten luisteren.

In de moderne westerse wereld zijn we volledig gericht op alles wat er om ons heen gebeurd en vergeten we te voelen wat dat allemaal met ons doet. Elk beetje gevoel drukken we keihard weg, want, als je maar doet alsof het niet bestaat is het er ook niet, is het motto anno 2017.

En juist daar gaat het mis. Doktoren leven wel bij iedereen die zo leeft, want die hoeft geen oorzaken voor jou te zoeken. Je bent ten slotte al tevreden als het symptoom bestreden is, zonder er bij na te denken dat er misschien wel een oorzaak voor dit probleem is. En het is nu eenmaal een vaststaand feit dat, als je de oorzaak niet wegneemt, de symptomen slechts tijdelijk onderdrukt zullen worden en steeds hardnekkiger de kop op zullen steken, met alle schadelijke gevolgen van dien.

Ikzelf ben helaas het levende bewijs van zo denken. Al jaren gaf mijn lijf aan het niet meer aan te kunnen. Maar een stuiterbal als ik wil helemaal niet rustig aan doen en wil alles uit het leven halen.

Totdat mijn lijf letterlijk alle staat van dienst weigerde en ik afgelopen jaar meer op bed heb gelegen als buiten ben geweest. Dan moet je ineens wel op een andere manier naar je leven kijken. Van de dokter kreeg ik te horen dat ik meer dan 10 jaar met het olielampje aan ben doorgereden zonder een garage te bezoeken. Als je mijn klachten zo beeld geeft, is het ineens best serieus.

Dus begint een zoektocht naar…. Mezelf. Maar jeetje wat is dat moeilijk zeg! Daar waar je al je gevoelens hebt weggecijferd de laatste jaren, moet je je nu ineens bewust worden van jezelf!

Ik hoorde overal de kracht van meditatie en besloot dat dat dé oplossing was.

Gewoon je ogen sluiten en elke gedachte op een denkbeeldig wolkje zetten en wegblazen.

Mensen, ik ga eerlijk met jullie zijn. In mijn denkbeeldige lucht waaide een windkracht 7 vanwege alle gedachten die ik op wolken aan het wegblazen was! Doodvermoeiend zeg…. 15 minuten mediteren!

Ik besloot het boek “mediteren voor dummies” te kopen, maar ook al was het jip en janneke taal, het boek was zó saai dat ik meestal na een halve bladzijde al zat te knikkebollen van ellende.

Toch gaf ik niet op en probeerde ik actief te denken aan een oplossing en ik heb deze werkelijk gevonden!

Mensen, we zijn het contact met onszelf volledig verloren, dat is een vaststaand feit. Elke vrije seconde hebben we noodgedwongen afleiding nodig omdat we gewoonweg niet meer met onszelf alleen kunnen zijn! Onze smartphones draaien overuren en de media geilt erop om iedereen bang te maken. Je zult ten slotte nooit eens horen op het nieuws dat buurman Peter een pan soep had gemaakt voor zijn oude buurvrouw die door het slechte weer niet naar buiten kon!

We zijn allemaal bang voor alle aanslagen en de vele doden die elke dag vallen, maar we zijn ons er totaal niet van bewust dat er 20 jaar geleden meer terroristische aanslagen waren en meer doden vielen dan nu! En waarom niet? Omdat we er toen niet van hoorden! Als er op dit moment een aanslag ergens ter wereld is, zie jij het 5 minuten later al op je telefoon of tv. En het ergste van al…. Met de slachtoffers erbij!

Je hersenen zijn zo gemaakt dat ze zich focussen op waar jij je mee bezig houdt. Mooiste voorbeeld is wel als je een nieuwe auto wil. Ineens zie je ze overal rijden! Waarom? Gewoon omdat je je er onbewust op focust. En zo is het met alles, daar waar je je op focust, dat zal je vooral opvallen.

Helaas focust het nieuws ons dagdagelijks op terrorisme, werkeloosheid, dalende economie, slecht kabinet, kindersterfte enz., enz., enz.….

En wat doen wij in reactie daarop? Wij gaan compenseren. Als ik maar hard genoeg werk, zal ik niet werkeloos worden. Als ik maar thuis blijf, heb ik geen kans om een aanslag mee te maken. En zo gaat ons brein letterlijk in de stress met alle gevolgen van dien.

In de Chinese geneeskunde leren ze dat als je geest in balans is, je lichaam dat ook is. Hier leren we dat je lichaam in balans moet zijn, alvorens de geest in balans is. Ik geloof het eerste en heb daarom het roer omgegooid.

Elke morgen, middag en avond ga ik zitten en sluit ik mijn ogen voor ongeveer 5 minuten. Ik ga niet hard mijn best doen om te mediteren, ik ga niet bewust “naar binnen”. Nee, ik zit of lig gewoon en laat het allemaal gebeuren. Wel let ik bewust op mijn ademhaling, simpelweg omdat een langzame diepe ademhaling je sneller bij jouw “zijn” brengt. En weet je wat het gekke is?

Daar waar ik voorheen dacht dat ik geen tijd had voor deze onzin, merk ik nu dat het me zodanig energie geeft dat ik daarna meer kan doen als wanneer ik gewoon de dag door ren.

Het allerergste vind ik dat geweld een normaal onderdeel is geworden van onze samenleving. In computerspelletjes mag je vrouwen slaan, verkrachten, doodmaken en alles wat daartussen zit en deze games vliegen als zoete broodjes over de toonbank! Nadeel hiervan is dat we geweld zo normaal vinden dat we niet eens meer te hulp schieten als er op straat daadwerkelijk zoiets gebeurd. Dan grijpen we onze telefoon en genieten al van het idee hoeveel likes je op facebook zult krijgen voor deze update!

De wereld is ziek, daar ben ik van overtuigd. We rennen als kippen zonder kop aan elkaar voorbij en beseffen pas als ons leven voorbij is als we ziek, oud of versleten zijn.

Daarom gooi ik het roer om! Ik wil me elke dag verwonderen alsof het kerst is.

Ik wil me elke dag voelen alsof ik een levend individu ben in plaats van een onderdeel in de ratrace van de maatschappij. En ja, ik wil elke dag voelen dat ik in verbinding sta met mezelf!

Wil jij dat ook?

Doe dan met me mee. Het kost je geen cent, je hebt geen peperdure abonnementen nodig en er is geen intakelijst of je wel geschikt bent. Het enige wat je hoeft te doen is de beslissing te nemen dat je je leven letterlijk weer in je eigen hand neemt.

Leg, hoe moeilijk ook, je telefoon gewoon weg op bepaalde momenten van de dag.

En begin met 3 keer per dag alleen maar 5 minuutjes te zitten en je bewust te zijn van wat er gebeurd. Probeer naar jezelf te luisteren i.p.v. alle prikkels om je heen.

En, meest belangrijk van al, promoot je kinderen dit ook te doen!

In Engeland wordt er op de basisschool mindfullness gegeven en de vruchten zijn daar nu al zichtbaar van. Kinderen die zich even kunnen afsluiten als ze overprikkeld raken heeft er voor gezorgd dat antidepressiva gebruik onder jeugdigen drastisch gedaald is. Een groot deel van onze jeugd is depressief en wees eerlijk, vind je dat gek? Ik niet! Ik zou niet graag in de schoenen van een tiener staan met alle druk die zij ervaren vandaag de dag.

Daarom, wees het voorbeeld. Ik sluit wederom af met één van mijn favoriete uitspraken:

Verander de wereld, begin bij jezelf!

Geschreven door Brigitte.