Waarom nou jij…

Wat een elegantie, en wat een snelheid!

Als een luipaard kwam je aangerend vanuit de Bachlaan en ik zag het al aankomen… kon echter niets voor je betekenen op mijn scootmobiel, als je alleen maar met haviksogen volgen.

Rakelings schoot je langs de auto op de eerste weghelft, maar het deed je niet schrikken of vertragen.

In volle vaart rende je door, maar die auto kwam minstens zo snel als jij en slechts een fractie van een seconde later klap je vol tegen de zijkant. De auto erachter verblikt of verbloost niet en ook daarvan krijg je een klap.

Alsof er niets aan de hand is, scheuren de twee auto’s verder en doen alsof dit nooit gebeurd is.

Ik haast met mijn scootmobiel naar je toe en parkeer hem zo voor je dat volgende auto’s wel om je heen moeten gaan!

Als ik afstap, zie ik dat je nog leeft en je kijkt me vragend aan, alsof je antwoord wil krijgen op wat er nu net gebeurde.

Ik pak je voorzichtig op en leg je in de berm, waarna ik mijn scoot van de weg afhaal en bij je kom zitten en je begin te aaien en gerust te stellen.

Steeds maar weer zeg ik je dat je vol moet houden en dat de ambulance, die ik ondertussen bel, je echt zo komt halen en je beter zal maken.

Je ademt steeds sneller en ik weet niet wat te doen. Zal ik je op mijn scoot leggen en naar de dierenarts brengen? De schokken zullen je geen goed doen, dus ik besluit te wachten op de ambulance, daar samen met jou aan de kant van de weg tegenover de Kwik-Fit.

Je ademhaling word rustiger en het lijkt dat je in ieder geval blij bent dat ik bij je ben. Je begint een pootje te bewegen en dat zie ik als een goed teken.

Helaas beweeg je nog een paar keer en daarna helemaal niet meer. Je zult deze klap niet te boven komen.

Ik barst uit in dikke tranen en zeg je dat er mensen zijn die jou heel erg zullen gaan missen. Op dat moment komt de ambulance aangereden en constateren ze inderdaad dat je overleden bent.

Lief beest, wat ging je mooi, en wat ging je hard! Maar helaas waren er meer mensen op de weg en dat is je fataal geworden.

Ik hoop dat je chip geregistreerd staat en dat je baasjes afscheid van je kunnen nemen.

Wat zul jij gemist worden zeg.

Al kon ik niet veel meer voor je doen, ik ben blij dat ik je nog van de weg kon halen en bij je kon zijn, zodat je niet alleen overleed.

Rust zacht.