Als je als rasecht Zeeuws meisje van de filmmakers naar weg van jou mag, dan beloofd dat een erg leuke avond te worden.
Daar waar ik liever al twee weken eerder als één van de eerste was gegaan, stak mijn persoonlijke ikje daar een stokje voor, maar gisteren was het dan zover.
Maar goed dat we even telefoneerden, want op de site lazen we aanvang 19.30 uur terwijl we aan de telefoon 19.00 uur te horen kregen.
Om 18.30 uur kwamen we aan en het was al ongekend druk in de bios!
Zoals wethouder Cees Liefting zo mooi schreef… de helft van Zeeuws Vlaanderen heeft de film reeds gezien en de andere helft speelt er in mee.
Ik, als rasecht Zeeuws meisje had hooggespannen verwachtingen en was dan ook opgewonden nerveus om onze mooie streek terug te mogen zien op het grote doek. Een doek wat niet alleen in Terneuzen gevuld word, maar in alle filmzalen van Nederland te zien is. Juist om deze reden hoopte ik maar dat we goed uit de verf zouden komen en dat alle vooroordelen nu voor eens en altijd uit de wereld geholpen werden.
Los van het feit dat ik het echt een geweldige film vond, vind ik het jammer dat we (wederom) zijn afgeschilderd als achtergebleven gebied. Ik ben blij dat Evi uit Rotterdam uiteindelijk inzag dat de rust van onze streek veel fijner is dan de hectiek van de stad, maar alles bleef “vooroorlogs” aandoen.
Ikzelf had gehoopt dat ze zouden eindigen in een mooi nieuwbouwhuis, iets waarvan Zeeuws Vlaanderen er genoeg heeft en met iets meer beeld van het werkelijke Zeeuws Vlaanderen.
Maar ja, wie ben ik?
Bovenal vond ik het een film vol hilarische momenten, leuke wendingen en heerlijke flauwekul.
Een film die toegankelijk is voor iedereen en niet specifiek hoeft te worden afgeschilderd als een vrouwenfilm.
Er zaten vele mannelijke toeschouwers in de zaal die we regelmatig hoorden bulderen van het lachen. Ja, een superfilm die je zeker gezien moet hebben!
Mijn vriendje is ook “import”.
Vanaf de andere kant van het land riep hij nooit of te nimmer in dit achtergebleven gebied te willen wonen. Ik zei hem altijd gekscherend dat ik aan het einde van de wereld woon, en dan net daar voorbij…
Hij heeft het feest der herkenning meegemaakt gister, al is het in het echt gelukkig niet zo extreem als neergezet in de film. Toch wil hij hier niet meer weg. Geniet van het feit dat ie op zijn fietsje naar het werk kan en files kent ie nu alleen nog maar van de meldingen die hij hoort op de radio i.p.v. er dagelijks in te moeten staan.
Ik ben wel blij dat al zijn vrienden en familie inmiddels op bezoek zijn geweest, want ik ben bang dat ze naar aanleiding van weg van jou meteen een crowd funding zouden opzetten om hem te redden, maar dat is weer een ander verhaal.
Weg van jou…. Een absolute topper in de romcoms van 2017.
Iedereen gefeliciteerd met het prachtige resultaat van jullie inzet.
Heb je hem nog niet gezien? Ga er zeker heen, je zult er geen spijt van krijgen.
Geschreven door Brigitte.
Reactie plaatsen
Reacties
Ik dacht er precies zo over!